De tredde tocht

Vanavond hadden we de derde (tredde) tocht van de kuiertocht. Er zijn vier avonden routes uitgezet maar als je er drie hebt volbracht dan krijg je al een medaille. Dus voor ons was het vanavond al medaille tijd!
Maar we gaan morgen gewoon nog lopen hoor, want dan lopen we door Idaerd en verwachten we natuurlijk een Via Gladiola:-)

Wat was de toch van vanvond?
Die was koud en winderig en saai;-(

We starten weer in Reduzum en liepen naar de Swette, een eindje langs de Swette, richting Weidum. Bij het Mantgumer húske (ja Anna:-)) werden we met een bootje overgezet. Daar kregen we de stempel en een appel en toen met het bootje weer over. En vervolgens het zelfde stuk weer terug:-( En dat is best een saai stuk. Maar goed, we hebben het weer gehad.

Romy is vanavond ook weer mee geweest en morgen loopt ze ook een stukje mee. Ik vind het weer reuze knap van haar hoor!

KNO update

Even een snel KNO verslagje van Jilles vanmorgen.
De arts heeft eerst zijn oren ontdaan van grote (echt grote) proppen oorsmeer.
Vervolgens constateerde hij vocht achter de oren.
De amandelen heeft hij maar 1/100 seconde gezien, toen was het al duidelijk: er uit met die handel!
We konden eerst volgende week dinsdag al terecht, maar we gaan volgend weekend lekker weg dus liever niet, je moet toch op een week herstel rekenen.Dus nu kan hij op 13 juni terecht. Ik moet die dag vrij nemen, twee afspraken verzetten, maar dat geeft niks.
Zijn keel- en neusamandelen worden er uitgehaald en zijn oren doorgeprikt en vocht afgezogen. Bij controle moet dan blijken of het vocht ook wegblijft. Indien dat niet het geval is, dan worden er buisjes geplaatst (en dat hoop ik eerlijk gezegd niet!).

Vanavond de derde etappe van de kuiertocht!

zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer een kilometer...

Ja, vanavond de tweede etappe gelopen! En het ging al een stuk makkelijker dan gisteren! Romy was niet mee, morgenavond gaat ze weer.
We hadden weer een hele grote groep waar we mee liepen, maar die spatte ook wel wat uit elkaar.
We hadden weer een mooie tocht, dwars door de weilanden en over betonpaden:

Deze keer het fototoestel uit de rugzak gehaald:-)

De route van vanavond (voor de omgeving kenners):

Vanuit Reduzum naar Trije Romers, vervolgens bij Posthumus het land in. Uitkomen bij Bokma, via Tsienzerbouren naar het kruispunt (banjonet kruising), tunnel er onder door en langs de blauwe tente en de windmolen over de hoge brug terug naar Trije Romers en Reduzum weer in.

Natuurlijk een snoepje op zijn tijd:-)

Naast al die kinderen liepen er natuurlijk ook moeders mee en we zijn met elkaar de uitdaging aan gegaan in 2008 de Slachtemarathon te gaan lopen. Een tocht van 42 kilometer, een historische tocht die in 2000 voor het eerst is georganiseerd in het kader van 'Simmer 2000' en nu elke 4 jaar weer wordt gelopen.

Avond vierdaagse

Vanavond is dan (eindelijk) de avond vierdaagse begonnen. Anouk heeft er heel lang naar uitgekeken en vanavond hebben we de eerste tocht gelopen. Lekker door de weilanden, tussen gras en sloten:-)
Romy is niet zo'n loper, als we van de auto naar de super lopen moeten we haar al tillen dus ik had niet in gedachten haar mee te nemen. Maar, vanmiddag toen ik uit mijn werk kwam was ze toch best wel verdrietig dat ze niet mee mocht. Na overleg met de buurvrouw die mee zou lopen en ook haar jongste dochter niet mee zou laten lopen, de dames toch mee genomen. Op 1 voorwaarde: niet zeuren of piepen en de medaille die wij krijgen donderdag is voor hen. En ze hebben het allebei uitgelopen! Wel 5 lange kilometers met ook nog een regenbui er tussen door!

Voor de friezen onder ons die bekend zijn in deze buurt was de route als volgt:
Reduzum uit via de Ayttawei, bij van der Werf het land in (langs gemaal). Uitkomend bij de Jongbloeds (Wytgaard), toen langs de Overijsselse straatweg weer richting Reduzum, laatste eindje via het Lege Dykje.

Ik ben apentrots op mijn meissies. En ik? Ik heb de hele 5 kilometer gelopen met een fototoestel IN mijn rugzak...... hopelijk komt hij er morgen uit:-)
Morgen staat er weer een leuke toch op het programma, weer door het land maar dan richting Tsienzerbuorren.

KNO bibbers

Woensdagochtend moet ik met Jilles naar de KNO-arts om naar zijn amandelen te laten kijken.
Ik hoop zo dat ze gaan doorpakken en dat hij snel geholpen kan worden. Het gaat momenteel helemaal niet zo lekker met mijn ventje.
Hij wil al een paar nachten niet slapen, roept de hele tijd maar dat zijn bedje ENG is en STOM en dat zijn bedje groen moet zijn.
Er kunnen wel spoken op zijn kamer zitten, zo bang is hij (en ik word er ook een beetje bang van).
Na lang praten en soebatten en er weer drie keer uit klimmen, valt hij tegen 10 uur in slaap, hij uitgeput, wij uitgeput.....
Ik wijt zijn slaapproblemen en angsten aan het feit dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat komt weer door die rot amandelen. Ik las net op de blog van Pjirkje (http://pjirkje.punt.nl/) dat haar zoontje op 22 mei bij de KNO is geweest voor een eerste diagnose en dat hij vanmorgen al onder het mes is gegaan. Ik leef met haar mee, weet nog van Romy hoe het is. Zie er nu ook wel weer tegenop hoor, heb een beetje de bibbers, al dagen, maar ik weet dat hij er mee geholpen is en daar doen we het voor.
De gezondheid van je kinderen en hun welzijn zijn toch prioriteit nummer 1 in ons leven....

Niet storen

Gistermiddag zijn we druk geweest om de slaapkamer van Anouk aan te passen. Ze had een grote stellingkast staan met veel rotzooi en stof:-)
Die hebben we leeggehaald, alles uitgezocht, veel weggegooid en vervangen door een bureau met boekenplanken aan de muur.

eerst de mannen in actie

Het bureau is van mij geweest, ik heb het in 1984 gekregen toen wij verhuisde. De planken had Lolke vroeger op zijn kamer.
Vanmorgen hebben we alles ingericht en de computer neergezet, die al een paar maanden in de kast stond te wachten. Ik moet hem alleen nog voorzien van stroom.

het resultaat

En ze heeft het nu reuze naar haar zin op haar kamer. Een echte grote meiden kamer, waar je huiswerk kunt maken en waar je broertje en zusje of ouders niet zomaar mogen binnenkomen.
Vandaar dat er ook een briefje op haar deur hangt met de volgende tekst:

niet storen, eerst klopen, niet oopen doen

Tja, kleine meisjes worden groot! Ze gaat na de zomervakantie ook al naar groep 4.

Ooo zo'n reisje met de trein trein trein

Anouk is vanaf woensdag wezen logeren bij mijn nichtje (bijna 18) in Deventer.
We hebben haar op de terugreis uit Nijmegen daar afgeleverd.
Ze heeft donderdag allemaal leuke dingen gedaan, zoals naar de film (Ice Age 2) en bowlen.
Vrijdagochtend ging mijn nichtje met haar vriend een dagje 'Lentetoeren' en we hadden afgesproken in Zwolle voor de 'overdracht' van Anouk.

Dus Romy en ik vertrokken vrijdagochtend vroeg met de TREIN naar Zwolle.
Onze meiden hadden nog nooit in de trein gezeten, terwijl er hier elk uur wel 8 treinen langskomen!
Vrijdag dus de primeur!

En ze vonden het erg leuk! Al was Anouk wel wat verdrietig dat ze afscheid moest nemen van Tooske.
Dit was weer zo'n ervaring die je als kind mee moet maken en die je vaak niet vergeet.
Wie weet nog wanneer haar eerste treinreis was?

Geraakt

Jesses, ik dacht dat ik er tegenwoordig beter tegen kon, tegen kritiek. Maar een simpele opmerking heeft me heel diep geraakt. Ik was er van overtuigd dat ik een goede prestatie had geleverd voor iets wat ik voor het eerst moest doen. Maar nee, in een hele simpele korte zin is mijn 'werk' aardig naar beneden gehaald. En dat doet zeer, auw!
Ik had zo gehoopt dat ik meer in mijn kracht kon staan, maar nee. Ik kijk nogal op tegen degene die de opmerking maakte, misschien dat dat dubbel mee speelt?
Zucht...........................................

Scrappen

Mijn grootste hobby is "scrapbooken". Het maken van herinneringsalbums, op basis van foto's en mooi papier (of digitaal zoals sommigen ook wel doen, maar daar heb ik me nog niet in verdiept). Voor degene die niet weten wat scrappen is, plaats ik een voorbeeld waardoor je er een idee van krijgt. Pas wel op als je het zelf ook wilt gaan proberen, het werkt erg verslavend! Je gezinsleven komt onder druk te staan, je krijgt een enorme behoefte aan veel kasten, verzamelt alles wat los en vast zit. Weet ineens alles van internationaal verzenden vanuit Amerika, ontwikkeld een geheel nieuw vocabulair en loopt het risico er een heel hele groep vriendinnen bij te krijgen die besmet zijn met hetzelfde virus:-))

Deze Lay Out heb ik maandagavond gemaakt.

Doorgaans worden de LO's gemaakt op het formaat 30/30. Dit zijn dus twee 30/30 vellen naast elkaar. Ik heb hier een minimum aan bewerkt papier gebruikt aangezien ik de foto's zo mooi vond, dat die er vanaf moesten spatten. En de journalling, het verhaal achter deze foto's speelt een hoofdrol.

Dit is de journalling:

Voor je verjaardag kreeg je van (tante) Anneke een cadeau waarvan zij dacht dat wij het niet zo leuk zouden vinden.
Wat kwam er uit het papier? Een heel groot waterpistool. Zo groot dat er een gifgroene rugzak bij hoort waar wel 2 liter water in kan.
Na veel pret bij het vullen kwam je er weer mee naar buiten.
Eerst wisten jullie niet hoe er mee gespoten kon worden, maar toen Anneke het eenmaal in de gaten had, glunderde jij van oor tot oor!
Hoe kunnen wij zo’n cadeau nou niet mooi vinden?Iets waar jij zo van geniet dat je aan alle kanten straalt, dat is toch prachtig.
Of alle kinderen die er waren het ook allemaal zo prachtig vonden, tja? Ik zou het niet weten.
Ik weet wel dat Anouk en Romy niet blij waren toen zij nat gespoten werden, maar ze hadden wel de dikste lol toen ze later zelf even mochten schieten en iedereen de volle laag gaven.

Dit cadeau? Een schot in de roos!

Kijk, en dat betekend scrappen nou voor mij! Het bewaren van herinneringen voor mijn kinderen, herinneringen van nu en niet de herinnering van nu over 10 jaar verteld en daardoor gekleurd door 10 jaar.

Woon je in Fryslân en zie je een zwarte Opel Astra Station rijden met een bordje: "scrapbooker on board" dan weet je dat ik het ben!

Tussen de Schuifdeuren

Ik heb hier in huis twee dames die heel graag optreden. En wij hebben daar het ideale huis voor, want tussen de eetkamer en de woonkamer hebben we: SCHUIFDEUREN.
Ik weet niet of jullie het VPRO-programma kennen: "Tussen de schuifdeuren", maar daar geven kinderen een optreden in de huiskamer.

Nou zulke optredens hebben wij zeer regelmatig! Meestal zijn het dansnummers, liedjes van Kinderen voor Kinderen tot ieder detail keurig uitgebeeld.
Zaterdag heeft Anouk met een vriendinnetje een optreden verzorgt dat ging over: "Zon, zon, zon..... Al die hagel, wind en regen, die ben ik nu wel zat.....".
Compleet met verkleedpartij van dikke winterjas naar zomerse outfit:-)

En het publiek? Het publiek genoot met volle teugen (let niet op mijn scraprommel op tafel:-)))

En zien optreden doet optreden, dus we hadden een compleet matinee programma zaterdagmiddag!

Schoon huis

Vanmiddag in een half uurtje het hele huis en meubilair schoongemaakt.
Van binnen en van buiten.
In een half uur! Jaa, goed hè?
Ach, het was niet zo heel moeilijk hoor, ik hoefde het huis alleen maar van zolder te halen, te ontdoen van spinnenwebben en 25 jaar stof.

Er stond hier al heel lang een poppenhuis op zolder, van mijn schoonzusjes geweest. Beide hadden er eigenlijk geen belangstelling meer voor. Dus vanmiddag op verzoek van Romy het ding van zolder gehaald en uitgesopt.
Romy heeft nu een vriendinnetje hier te spelen die al haar Polly Pockets mee heeft genomen en die nu allemaal hun plaatsje hebben gekregen in het poppenhuis. En druk dat ze het er mee hebben:-)
Wat een heerlijkheid, zo iets simpels. Waarom had ik dat eigenlijk niet al eerder gedaan?

foto's scrap boekje

Dit zijn de foto's van het van het boekje.
Nu moet ik het nog verder gaan afwerken, maar eerst de foto's uitzoeken.

Scrap Workshop

Vanmiddag ben ik naar Den Helder geweest waar een scrapbook workshop werd gegeven door Lance, de baas van Rusty Pickels.
(Voor degene die niet weten wat scrappen is klinkt dit natuurlijk als abracadabra:-) sorry!)
We hebben een tagboek gemaakt, waar een hele hoeveelheid labels in gaan, maar ook mooie redelijk grote foto's in verwerkt kunnen worden.
Ik was samen met een scrapvriendin die in Den Helder woont en gelukkig maar. Want toen ik de Afsluitdijk net afreed bedacht ik me dat mijn fototoestel thuis lag. Tja, dat kan natuurlijk niet als scrapper maar toch.....
Gelukkig had mijn vriendin haar toestel wel klaar liggen!
Ik was tegen 1 uur in Den Helder en na een bliksem snel broodje zijn we samen naar de locatie gegaan waar de workshop werd gegeven. Er waren niet zo heel veel deelnemers, ik schat 15. De meeste hadden de ochtend workshop ook gevolgd en dat was een onwijs gaaf boek. Ik heb dat later nog willen aanschaffen, de hele kit van die workshop, maar de prijs was net zo hoog als een workshop. Nou dat vond ik toch echt overdreven, dus heb dit niet gedaan.

Ok, we gingen dus om te scrappen:

Het was erg warm in de ruimte waar we zaten. Het hoorde bij een restaurant.

We hoefte niet echt stevig door te werken. Toch heb ik het niet af gemaakt. Ik vind de foto's die er in komen namelijk erg bepalend voor welke finishing touch je aan je project geeft. Ik ben van plan er foto's in te doen van onze avondwandeling van vorige week. En het boekje wordt dan ook voor het vriendinnetje van Anouk dat die avond mee was. Zij heeft 6 weken geleden haar vader verloren. Hij overleed plotseling op 36 jarige leeftijd.
We proberen haar op te vangen en van kleine dingen te laten genieten zoals een wandelingetje. Ik weet zeker dat haar moeder het zeer zal waarderen als ze zo'n leuke herinnering krijgt van ons.
Ik zal morgen nog even een foto maken van het eindresultaat, daarvoor is het nu te donker.

Na afloop zijn we uiteraard nog even met Lance op de foto gegaan:

Kissing toncils

Tja, bij zo'n titel denk je eigenlijk aan een stel tieners die zo 'in love' zijn dat ze hun monden haast niet meer van elkaar af kunnen krijgen:-) maar nee, dit constateerde de huisarts vanmorgen bij Jilles toen hij hem in zijn keel keek!
Jilles is geen goede eter, drinkt veel en snurkt!!!! Dat snurken is echt ongelooflijk. Hij heeft dit weekend een uurtje tussen ons in geslapen, maar we hebben beide geen oog dicht gedaan!
Hoog tijd voor een KNO doorverwijzing vond de huisarts!
Ik heb net gebeld en we kunnen 31 mei terecht op het spreekuur. Dan zal ook de afspraak voor de operatie worden gemaakt.
Romy heeft het twee jaar geleden ook gehad, dus we weten wat het is: géén pretje, maar wel een noodzakelijk kwaad!

Zij hieven het glas...

Vandaag heb ik een conferentie dag, de hele dag met elkaar praten over Permanente Verkeers Educatie. De hele dag met elkaar praten over wat we goed doen en wat we verkeerd doen. Aan het eind van de dag concluderen dat er meer moet worden samengewerkt als organisaties en aan het eind van de dag ga ik weer naar huis met het gevoel: "Tot volgend jaar, dan voeren we weer dezelfde discussies".
Dit soort dagen heb ik altijd een dichtregel in mijn hoofd die ik ooit, vroeger, bij mijn ouders op een scheurkalender las:
"Zij hieven het glas, deden een plas en lieten de zaak zoals hij was". Ik weet niet wie de dichter is, maar het geeft perfect mijn gevoel weer!

Nou roept dit wellicht bij de meesten van jullie de vraag op: wat voor een werk doe je dan?
Nou, ik werk als onderwijsadviseur bij Cedin (www.cedin.nl), wij zijn een organisatie voor educatieve dienstverlening. Ook wel bekend als de schoolbegeleidingsdienst. De meeste mensen kennen ons alleen als ze een kind hebben dat getest moet worden omdat het extra zorg nodig heeft in het onderwijs. Maar we doen dus veel meer. En door een veranderde markt komt het steeds meer in het veld van Management en Consultancy. Voor die afdeling neem ik assessments af bij mensen die solliciteren naar een functie als bijvoorbeeld directeur of bovenschools directeur.
Voor de afdeling verkeer ben ik coördinator. Ik onderhoud de contacten met de andere uitvoerende organisaties zoals 3VO, ANWB, beroepschauffeurs, rij-instructeurs en de Provincie, onze grote geldschieter. Ik stuur twee collega's aan die uitvoerend werk doen in het basisonderwijs en het voortgezet onderwijs.
Nou dat is een kort overzichtje. Vandaag zitten we dus met alle uitvoerende organisaties bij elkaar om te kijken, op basis van een afstudeer onderzoek van een student, wat er allemaal verbeterd kan worden.
We zullen zien......... Proost!

Ochtendstress

Op maandag- en dinsdagochtend moeten we vroeg uit bed. Ik sta altijd om 6.15 uur op, maar de dames liggen langer.

Omdat wij in een buitengebied wonen gaan onze kindenderen, samen met nog zo'n 20 anderen, met een schoolbus naar school. Om al deze kinderen voor 10 over 8 op school te krijgen, begint de eerste rit van de bus om half 8. En op maandag en dinsdag zitten wij in die eerste rit.
En dat is altijd trekken en sjorren om de meiden in beweging te krijgen. Ik wil ze niet al te vroeg wakker maken, maar een half uur is eigenlijk net te kort. Met name Anouk heeft moeite met wakker worden (en ook met inslapen). Romy is daar wat makkelijker in. Zij laat zich lekker door mij aankleden, het haar doen en een boterham smeren. Maar bij Anouk moet het altijd net allemaal even anders. De kleren van de avond er voor waren toch niet zo leuk als ze gisteren dacht..... zucht..... wil ik 1 of 2 staarten...... of toch liever een vlecht....... zucht......... wat wil ik op mijn boterham....... vlees....... hagelslag...... nee toch liever jam ...... zucht.........:-(
En dat gaat zo een 20 minuten door, totdat ze in de laatste 10 minuten ineens tot de ontdekking komt dat ze nog iets mee wil nemen naar school! O ja, die leuke cd, en dan gaan we dansen met de andere meiden. Maar dan moet ik eigenlijk wel dat roze setje aan ............en die pet op......... O, maar dan kan ik die vlechten niet in mijn haar houden hoor....................ZUCHT!!!

Ik ben altijd blij als het 5 minuten over half 8 is en de bus met de meiden richting school is vertrokken en ik me kan gaan bezig houden met mijn eigen ochtend ritueel:-)

Moederdag

De vergadering tussen een 5- en 7-jarigen over het moederdag ontbijt (noot: de kamerdeur stond open, vader is reeds vertrokken richting voeltbalveld met een boterham voor in de auto).
Er klinkt wat gerommel in de keuken van borden en een thee glas en er klinken een paar opgewonden stemmetjes.
De 5-jarige zegt: 'Ik ga memmie vragen wat ze op haar boterham wil" en loopt naar de deur. De 7-jarige roept: "Nee, nee, dat weet ik al, dat heb ik gisteren al gevraagd".
Helaas, dan gaat de kamerdeur dicht en kan ik het verder niet meer volgen.

Maar na 5 minten zijn ze daar, een blad met een boterham, een theepot en een theeglas.
Het is een hele toer om dit mee te nemen de trap op. De 5-jarige roept steeds: 'Goed zo Anoukie, je bent er bijna". De 7-jarige steunt en kreunt, maar slaat een zucht van verlichting al het hele zaakje boven is en bij mij op bed staat:

Dan worden op hun kamers de geheime verstopplaatjes opgezocht en de kadootjes te voorschijn getoverd.

Ze zitten allebei in de combinatiegroep 2/3 maar dan in paralelgroepen. Risico is dan wel dat je twee keer hetzelfde kadootje krijgt als moeder. En dat is ook zo, maar wel van allebei met een heel persoonlijke tint.

Eerst geeft Romy haar kado en zegt haar versje op: 'Ik hou van appelmoes....." enz.

Het moederdag kadoo is een zelfgemaakt boekwerk, dat kan dienen als kookboek. De titel: "Mem wat ite we hjoed" betekent: "Mama, wat eten we vandaag".
Ze heeft het pakpapier zelf versierd, plaatjes uitgezocht voor de eerste pagina, werkjes rond eten gemaakt en er zitten diverse, door de juffen gezochte recepten in. Erg leuk en zeer persoonlijk!

Dan gaat Anouk haar gedichtje voorlezen:

Ook zij heeft een prachtig kookboek gemaakt met een paar eigen geschreven recepten. Tja, dat is het verschil tussen groep 2 en 3:-)

Voorin zit een lijstje waarop ze kunnen aangeven wat ik leuk vind en bij Anouk is er bij geschreven: scrappen;-)

En dan wordt zoonlief wakker en de dames helpen hem uit bed en zoeken zijn kadootje voor hem op.
Hij zit op de peuter en ik ben zeer benieuwd wat hij gemaakt heeft.
En het is schitterend: een zon met daarin gevangen: kusjes voor mama!

Wat is het toch heerlijk om moeder te zijn!

Avond wandeling

Gisteravond met Anouk en Romy en een vriendinnetje van Anouk: Ylse, een avond wandeling gemaakt naar de paarden hier in de buurt.
We hadden een bakje met appeltjes meegenomen en een bescheiden picknick voor ons zelf.
Toen we bij de paarden aankwamen mochten we ook even 'achter' kijken zoals we dat noemen, dus even in de stallen en de weilanden die achter de boerderij liggen.
Deze boer heeft hele mooie friese paarden en veulentjes.
Nadat alle paarden waren geknuffeld zijn we verder gelopen voor onze eigen picknick. En daar hebben we met de zelfontspanner leuke foto's gemaakt.


We zijn terug gelopen door de weilanden en waren tegen 21.00 uur thuis. Ylse bleef bij ons slapen, maar de dames waren niet moe genoeg en hebben nog tot 23.00 uur liggen kletsen!
Vanmorgen om half 7 waren ze al weer wakker, GAAP! Ik heb me nog even omgedraaid en tegen 8 uur was ik er uit.
We gaan zo eten en vanmiddag met alle kinderen uit het dorp op 'schoolreisje' naar Aqua Zoo, vlak bij Leeuwarden.
Ik heb mijn foto kaart maar weer leeggemaakt en de batterijen opgeladen, want het worden vast weer veel foto's:-)

Wat een gedoe:-(

Jeeminee, ik ben bijna de hele dag bezig geweest met het uizoeken hoe ik de bestaande header van mijn blog kon vervangen door een eigen gemaakte.
Maar na een lange middag met uiteindelijke de goede help van Andrea (en indirect van Francine) is het gelukt!
Ik ben helemaal happy en heb het mailtje met uitleg voor eeuwig opgeslagen:-)
Nu nog werken aan een betere header, maar dit is alvast een begin!

Our House

is a verry verry verry nice house.......

Na het maaien....

komt het proces van schudden!

Ik moet jullie natuurlijk nog wel verder vertellen over het inkuil proces van het gras.
Gisteren heeft Lolke 13 hectare gemaaid. Op de namiddag heeft zijn vader het nog geschud en dan kan het drogen. Met deze harde wind is dat snel voor elkaar.

Vanmiddag kwam onze 'hulp', een jongen uit het dorp die op zaterdag en in drukke tijden meehelpt.

Hij heeft alles opgeharkt, met een 'Swylmasjine". Zo'n eentje die Jilles maandag heeft gekregen:-) En dan ligt het er zo bij:

Klaar om morgenochtend opgehaald te worden met een laadwagen en door een shovel ingereden te worden tot een grote bult. Een 'Kuilbult".

En uiteraard volgt daar morgen weer een foto verslag van!

Tja, mijn blog heeft niet voor niks: 'Tussen gras en koeien'. Ik zal een cursus 'boeren-leven' voor jullie samenstellen:-)

Hatsjoe!!

O Jee, schreef ik gisteren nog zo enthousiast over de heerlijke geur van vers gemaaid gras, later die middag werd ik helemaal gek. Gek van de jeuk in mijn ogen, neus en oren:-( Want ik heb hooikoorts en niet zo'n klein beetje ook. Met medicijnen zijn de allergische reacties te onderdrukken maar ik heb het gevoel dat ik zelf ook helemaal onder drukt word. Ik word altijd zo moe en duf van die medicijnen.
Ik had gistermiddag dan ook een diepe inzinking, zat als een zombie aan tafel toen Romy werd thuis gebracht en ik even een praatje probeerde te maken met mijn vriendin.
Ik zou gisteravond weer gaan lopen, maar verder dan de startplaats ben ik niet gekomen.
Gelukkig waren de anderen er allemaal niet en was ik na 20 minuten weer thuis.
Ik had maar één verlangen en dat was: slapen!! Ik heb nog even getracht gezellig te zijn voor Lolke door samen de 1e helft van de UEFA-cup finale te bekijken, maar helaas. Ik miste het eerste (en enigste??) doelpunt doordat ik lag te slapen op de bank en in de rust ben ik snel naar boven gegaan. Vanmorgen om kwart over 6 ging de wekker, maar ik was nog steeds niet echt wakker, helaas. En ik had een zware dag in het vooruitzicht: ondernemingsraad vergadering en ik ben voorzitter van de club. Even lekker achterover hangen en alles aan je voorbij laten gaan is er dan niet bij. Maar, ik heb het overleefd en worstel me door de rest van deze dag heen. Straks weer op de fiets naar huis, tussen de weilanden vol vers gemaaid gras door.
Hatsjie!!!

It Giet oan

Het gaat beginnen.

Ieder jaar is het weer zo'n dag dat je denkt: Ja, nu is het écht zomer! En dat is die dag dat Lolke gaat beginnen met maaien.
Vanmorgen om kwart voor 11 was het zover: de maaimachines zijn aangekoppeld en rijden maar!

Het geluid van de trommels waar de messen stevig in rond draaien galmt over de weilanden hier. Want niet alleen Lolke is begonnen, alle boeren in de buurt hebben de kolder in de kop en zijn druk bezig hun hectares te kortwieken.

Sommigen hebben zelfs het eerste al ingekuild.

Het is zo'n prachtig gezicht, zo'n "swee gers"

En zoals ik al voorspelde is Jilles er ook helemaal klaar voor.

Toen hij vanmorgen wakker werd was het eerste wat hij riep:

"Ik moet met Heitie maaien!" Hij was het ook niet met Lolke eens toen die zei dat hij pas na de koffie aan de slag zou gaan.

Jilles zit nu als een prins bij zijn Heitie op de trekker!

De paden op.....

Over drie weken begint bij ons de 'Kuier Trije daagse' oftewel, de avond drie daagse, maar je mag ook vier avonden lopen. Maar na drie avonden krijg je al een medaille.
Anouk wil dit jaar graag meelopen dus zijn we in training!

Vanavond hebben we samen ons eerste rondje gelopen. We noemen dat "de bult om". We lopen dan over een betonpad door het land, klimmen tegen het talud van het viaduct op (de bult) en steken via het tegelpad van de bushalte de toerit naar de snelweg A32 over. Aan de andere kant dalen we weer af via de trap en lopen dan langs de weilanden met pony's, paarden, schapen en veulentjes.
We hebben besloten dat we de volgende keer een rugzak meenemen met daarin: suikerklontjes voor de paarden, een appeltje voor het veulentje, een fototoestel zodat jullie kunnen zien waar we langs lopen, een kitkat voor ons zelf en een flesje water!

Ik loop dit rondje twee keer per week, het is ongeveer 5 kilometer en doorgaans ben ik binnen 50 minuten weer thuis. Vanavond hebben we er een uur en een kwartier over gedaan, maar ja, we hadden het dan ook druk met bloemen plukken, zwaaien naar de trein (en de machinist toeterde terug:-)), paarden aaien en vertellen aan onze dorpsgenoten dat Anouk zo'n groot stuk had gelopen!

We gingen vanavond ook wat aan de late kant weg, maar dat kwam door Marit ons buurmeisje. Zij doet mee aan een programma op Omrop Fryslân waarbij een TV talent wordt gezocht. Ze staat na de uitzending van vanavond boven aan! Hulde Marit!! We hopen dat je gaat winnen!!

Anouk lag pas om kwart voor 10 in bed en gelukkig viel ze snel in slaap en kwam ze niet meer 5 keer naar beneden zoals ze normaal doet!

Nee, deze moeder is hartstikke trots op haar grote kleine meid dat ze dit heeft gepresteerd! Misschien gaan we vrijdag wel weer. Maar dat hangt af van de drukte die Lolke heeft, want morgen gaat hij beginnen met maaien en wordt de eerste snee van dit jaar klaar gemaakt om ingekuild te worden. En dat inkuilen staat voor vrijdag gepland.
Dat levert vast wel weer een verhaal met foto's op om te bloggen!
Jilles heeft er nu al zin in, die kleine boe(f)r!

appelbloesem

Elke ochtend als ik wakker word kijk ik uit ons slaapkamerraam naar buiten. En wat zie ik dan? Dat is elke maand weer anders, maar momenteel zie ik onze prachtig bloeiende appelboom!

Nog een maand of drie en dan komen we weer om in de appels. Als de vogels ons niet voor zijn geweest!

Helaas zijn deze appels niet zo op te eten en moet ik ze verwerken tot appelmoes, appeltaart, appelcake en alle andere heerlijkheden met appels.

Hé, misschien wel een idee: wie heeft er een lekker recept met appels? Plaats hem bij deze blog, ik zal hem maken en vertellen hoe lekker het was!

Wat me gisternacht ineens opviel was het ruizen van de bladeren. De grote populieren die rondom onze boerderij staan hebben in twee dagen blad gekregen. Hoge bomen vangen veel wind en veel wind is er deze dagen wel. Zeker gezien de grote open vlakte om ons heen!
Het is zo'n speciaal geluid en zo passend bij de zomer!
Heerlijk......

Nieuwe Swylmasjine

Ik schreef vanmiddag al dat Jilles een echte boer is en er alles aan doet om zoveel mogelijk op heit te lijken.
Hij had voor zijn verjaardag nog een cadeautje te goed van mijn zus en dat heb ik vanmiddag, op de terugweg vanaf mijn werk voor hem gekocht: een 'swylmasjine' of te wel, een harkmachine, die na het maaien en schudden het gras bij elkaar harkt zodat het makkelijk opgehaald kan worden met de laadwagen.

Zoals jullie zien is hij er helemaal weg van en ligt hij er languit bij om alle mogelijkheden uit te proberen!

Heerlijk vind ik het om te zien dat je kind zo kan genieten van een cadeau dat hij krijgt en er uren mee kan spelen!

mijn eerste blog!

Tja, zoveel vriendinnen die bloggen, zoveel verhalen die je raken. En al die verhalen zijn zo alledaags. Ze raken omdat ze herkenbaar zijn.
En dat nodigt uit, uit tot een eigen blog.
Heb nu de stap maar genomen en deze blog genoemd naar hoe wij wonen: 'Tussen gras en koeien". In het mooie ruime Fryslân.

Wie zijn wij? Wij zijn met ons vijfen, drie wonder mooie kinderen, een man en een vrouw.
Verbonden met elkaar en door elkaar.

We wonen op 'de Borg' een melkveehouderij met ruim 65 koeien die dagelijks gemolken worden en daarbij nog zo'n 30 stuks jongvee, 20 schapen, 5 katten en 1 geit.

Lolke is boer, twee jaar geleden heeft hij de boerderij overgenomen van zijn vader. Hij is altijd thuis, doet veel voor onze kinderen, vangt ze op als ze uit school komen, neemt ze mee op avondwandelingetjes door het land en laat ze kilometers meerijden op de trekker.

Ik ben onderwijsadviseur voor 3 dagen in de week en werk in Leeuwarden. Daarnaast zit ik in het schoolbestuur van het openbaar onderwijs.

Ik heb sinds vorige week een nieuwe fiets en tracht nu de files voor Leeuwarden te omzeilen:-)
Ook ga ik twee avonden in de week lopen met een aantal dorpsgenoten. Zij lopen met stokken, en ik, omdat ik nog nooit ben omgevallen, zonder.

Onze kinderen, daar kunnen we boeken over schrijven en misschien is deze blog wel het begin van het eerste deel!

Anouk is 7 jaar, zit in groep 3 en geniet van het leven. Ze is eigenwijs, ongeduldig maar ontzettend lief.

Romy is 5, zit in groep 2 en is rustig. Ze kijkt altijd eerst de kat uit de boom, maar als ze het vertrouwd dan is het goed en gaat ze er onvoorwaardelijk voor.

Jilles is 3 en al bijna afgestudeerd boer! Hij speelt alsof zijn leven er van af hangt, geniet van het buiten zijn en het werk op de boerderij. Hij is dan ook van heit, zoals hij zelf zegt:-)

ik wil trachten jullie een kijkje te geven tussen het gras en de koeien!
Ik hoop je vaak terug te zien op deze blog. Ook zou het natuurlijk heel leuk zijn als je een berichtje achterlaat.