Scrappen

Mijn grootste hobby is "scrapbooken". Het maken van herinneringsalbums, op basis van foto's en mooi papier (of digitaal zoals sommigen ook wel doen, maar daar heb ik me nog niet in verdiept). Voor degene die niet weten wat scrappen is, plaats ik een voorbeeld waardoor je er een idee van krijgt. Pas wel op als je het zelf ook wilt gaan proberen, het werkt erg verslavend! Je gezinsleven komt onder druk te staan, je krijgt een enorme behoefte aan veel kasten, verzamelt alles wat los en vast zit. Weet ineens alles van internationaal verzenden vanuit Amerika, ontwikkeld een geheel nieuw vocabulair en loopt het risico er een heel hele groep vriendinnen bij te krijgen die besmet zijn met hetzelfde virus:-))

Deze Lay Out heb ik maandagavond gemaakt.

Doorgaans worden de LO's gemaakt op het formaat 30/30. Dit zijn dus twee 30/30 vellen naast elkaar. Ik heb hier een minimum aan bewerkt papier gebruikt aangezien ik de foto's zo mooi vond, dat die er vanaf moesten spatten. En de journalling, het verhaal achter deze foto's speelt een hoofdrol.

Dit is de journalling:

Voor je verjaardag kreeg je van (tante) Anneke een cadeau waarvan zij dacht dat wij het niet zo leuk zouden vinden.
Wat kwam er uit het papier? Een heel groot waterpistool. Zo groot dat er een gifgroene rugzak bij hoort waar wel 2 liter water in kan.
Na veel pret bij het vullen kwam je er weer mee naar buiten.
Eerst wisten jullie niet hoe er mee gespoten kon worden, maar toen Anneke het eenmaal in de gaten had, glunderde jij van oor tot oor!
Hoe kunnen wij zo’n cadeau nou niet mooi vinden?Iets waar jij zo van geniet dat je aan alle kanten straalt, dat is toch prachtig.
Of alle kinderen die er waren het ook allemaal zo prachtig vonden, tja? Ik zou het niet weten.
Ik weet wel dat Anouk en Romy niet blij waren toen zij nat gespoten werden, maar ze hadden wel de dikste lol toen ze later zelf even mochten schieten en iedereen de volle laag gaven.

Dit cadeau? Een schot in de roos!

Kijk, en dat betekend scrappen nou voor mij! Het bewaren van herinneringen voor mijn kinderen, herinneringen van nu en niet de herinnering van nu over 10 jaar verteld en daardoor gekleurd door 10 jaar.

Woon je in Fryslân en zie je een zwarte Opel Astra Station rijden met een bordje: "scrapbooker on board" dan weet je dat ik het ben!