Zwemmen

Vanmorgen om half 10 kreeg ik een sms-je van een vriendin of we zin hadden om te zwemmen. Nou dat hoefde ik hier geen twee keer te vragen!
Anouk heeft een vriendinnetje mee gevraagd en zo vertrokken we met 5 kinderen en 2 moeders naar Joure.
Ik dacht: ach we hebben al zoveel zwemfoto's, het fototoestel neem ik niet mee.
En achteraf heb ik daar alweer spijt van!
Het was een prachtig gezicht, het stralende gezichtje van Jilles toen de golven kwamen en hij in de 'branding' zat en steeds een pats water over zich heen kreeg.
Romy onze grote held, ging helemaal alleen van de grote glijbaan. Deze glijbaan is dicht en donker met allemaal lichtjes en glitters er in.
Ook beide vriendinnetjes hebben zich reuze vermaakt.
En het was heerlijk rustig. Wat een genot toch dat onze meiden op woensdag ochtend vrij zijn en het grootste gedeelte van Friesland verder niet!
Om half 1 een patatje besteld en opgegeten, daarna nog even lekker door gezwommen en gespeeld. Om 2 uur waren ze allemaal weer schoongespoeld en fris gewassen en zijn we weer naar huis gegaan.
Daar wachte natuurlijk het hele huishouden nog op me, een was op de lijn, boodschappen doen, een vliegenplaag bestrijden en Jilles ontdoen van een enorme bos met haar.
Nu zijn we allemaal weer fris en fruitig even als het huis. Zo een broodje eten en op tijd naar bed.
Ik ga vanavond weer een lekker eind te stappen met de buurvrouwen, rondje Friens vanuit Jirnsum staat geloof ik op het programma, dus Richtje: ZWAAIEN!!!!!

Echte Francine

De insiders weten dan meteen wat ik bedoel. En als je geen insider bent dan kun je even kijken op haar blog (http://stukjebijbeetje.blogspot.com). Haar Blog van gisteren beschrijft een reuze gezellige dag scrappen in Boskoop, waarbij verschillende échte Francines zijn gemaakt.
Hoe die dan gemaakt worden?
Nou zo:

Schoolreisje

Iets eerder dan gepland, maar vandaag was het dan zover: schoolreisje voor Anouk en Romy!
En deze gelukkige mama mocht mee.
We gingen naar Duinezathe in Appelscha . Totaal zo'n 50 kinderen en 15 ouders.
In dit pretpark is een hele grote glijbaan waar je met een bootje af gaat en natuurlijk lekker nat wordt. Alleen het slepen van de boot naar boven was een heel gedoe en best zwaar, dus mochten de volwassenen het doen:-(
Na ongeveer twee uur speelplezier alles weer opgepakt en naar het bos gegaan. Daar is een grote zandverstuiving en daar hebben we broodjes gegeten, limonade gedronken en gespeeld.
Daarna nog weer terug naar Duinezathe en weer spelen.
De rups (door de kinderen achtbaan genoemd) was erg populair.
Tegen drie uur kwam de patat door en om kwart voor vier reden we weer richting Redzum.
Alle kinderen uitgezet op een nabij gelegen parkeerterreintje en toen met lege auto's naar school gereden. Luid toerend de straat in en toen...... vragende gezichten, zitten ze in de achterbak, zitten ze op de grond, maar nee, helemaal niks!
Allemaal opmerkingen natuurlijk: "tja, ze hadden hun patat niet op tijd op". "Ze vonden het veel te leuk, ze komen morgen weer thuis". "Moeten we ze gaan zoeken?"
Na ongeveer 5 minuten kwam de hele meute gillend via een schelpenpad het straatje bij school in rennen en ik zag ineens allemaal opgeluchte gezichten:-)

Het was een heerlijke dag, niet te warm, af en toe zon, geen regen en 50 kinderen die intens genoten en weer een mooie herinnering aan hun jeugd er bij hebben. Want zeg nou zelf: wie herinnert zich zijn of haar schoolreisjes niet?

Wijsheid van de dag

Vandaag weer een rolletje geprikt en dit is de wijsheid:
"Wie altijd alleen is wordt zijn eigen kwelgeest".
Tja,..........
Is voor mij een beetje dubbel. Hoorde vanmorgen dat een jongen die zich altijd alleen heeft gevoeld dit weekend zelfmoord heeft gepleegd. Ik kende hem van naam en gezicht, het hakt er toch weer even behoorlijk in. En gek genoeg gaat het leven altijd weer door.
Nou wordt wel een beetje triest zo, maar ik vind het wel erg treffend hoe deze wijsheid en die van eergisteren zo goed aansluiten bij dingen die ik recent hem 'meegemaakt'.

Morgen ga ik voor twee dagen met de OR de hei op, naar Steenwijk, de Eese, dus even geen blogjes en wijsheden vanuit hier!

Vaderdag

Vandaag vaderdag, het zal jullie vast niet zijn ontgaan:-)
Aangezien Lolke om 6 uur begint met melken zit een ontbijt op bed er niet in, maar wel een lekkere ontbijttafel als hij klaar is.
De kadootjes werden dit jaar verstopt en heit moest ze zoeken.
De juf van de peuter had donderdagavond nog het kadootje van Jilles gebracht. Dus hij stond niet met lege handen.
Er zaten weer prachtige gedichten bij die ik moest voorlezen of zelf werden voorgelezen. De inhoud van de kadoos?
Van Jilles een koker, in de kleuren rood-wit-blauw-oranje, met hartje snoepjes er in.
Anouk en Romy hadden allebei een bakje gemaakt en zelf koekjes gebakken op school. Die heeft Lolke al weer bijna op, tot groot ongenoegen van Anouk, ze had gehoopt dat ze er zelf ook nog een paar kreeg, maar ja, Heit heeft niet voor niks de bijnaam: Koekiemonster:-)
Toch heeft ze hem nog even een onderscheiding gegeven voor 'de allerleafste heit'.

Wijsheden

Een paar turbulente dagen heb ik achter de rug....
Met Jilles gaat het de goede kant op. Het slapen gaat ietsje beter, al heeft hij gisternacht de hele nacht tussen ons in gelegen. Niet veel slaap gehad dus!
Het eten komt langzaam op gang, maar hij is wel afgevallen in die paar dagen.
Zijn stemmetje is ook heel anders, veel hoger en meer metalig. Herken ik nog van Romy. Dat gaat wel weer over!

Gisteren kreeg een groep cursisten die ik vier jaar lang heb gecoached en begeleid hun eind certificaat en mogen zich nu gastdocent verkeerseducatie in het VO noemen.
Als bedankje kreeg ik 'een doosje vol wijsheid'. Het is een rond doosje met daarin allemaal rolletjes. Op elk rolletje staat een wijsheid.

De boodschap bij dit doosje is: "De weg naar wijsheid is nooit de makkelijkste weg". Nou, als dat geen wijsheid is?
Ik vond het een erg leuk en origineel kadoo en vanochtend heb ik de eerste wijsheid er uit gehaald. deze luidt: "Wie geen vragen stelt, hoort geen leugens".
Doe er je eigen voordeel mee! Ik zal jullie zo nu en dan verblijden met een wijsheid!

Dag 2

Jilles kreeg gisteren, toen we thuis kwamen uit het ziekenhuis deze hakselaar.
En ik krijg scherp de indruk dat deze hakselaar hem door de moeilijke dagen heen trekt. Hij speelt er de hele ochtend al mee.

Zoals ik al vertelde is drinken op dit moment het allerbelangrijkste en gisteren was het ook steeds weer: "Toe nou Jilles, noch in slokje".
Hij had het wel moeilijk hoor, want we waren ook in het hooi en hij mocht niet naar buiten.
Toch ben ik eventjes met hem wezen kijken in de schuur naar de wagens vol hooi die werden binnen gereden.
Ik mag mijn vriendin overigens wel bedanken, want zij heeft gistermiddag mijn taak op de trekker en het verzorgen van drinken voor de mannen overgenomen. En toen het etenstijd was had Jilles net een dip en mij heel erg nodig. Dus Grietje: 'Bedankt voor je hulp'!
En, als ik toch aan het bedanken ga, ik was Jilles schoenen vergeten, Alja die het had gelezen op mijn blog belde en bood aan bij het MCL langs te gaan en ze op te halen! Helemaal Super!

Vannacht is het goed gegaan, hij ging tegen half 10 slapen. Hij had gistermiddag ook al 3 uurtjes liggen slapen op de bank. Ik moest hem vannacht eigenlijk twee keer wakker maken om iets te drinken, maar dat heb ik niet gedaan. Hij had 's avonds behoorlijk goed gedronken.
Vanmorgen om 7 uur was hij wakker en tegen half 8 zaten de eerste slokjes er al weer in. Hij durft nu beter te slikken dan gisteren.
Vanmorgen heeft hij ook al ziekenbezoek gehad. Een vriendinnetje dat bij Romy kwam spelen had een kadootje mee genomen en zopas kwam zijn grote vriend uit het dorp, waarmee hij samen naar de peuter gaat, en die bracht een grote doos met ijsjes!
Maar het ijsje eten gaat nog niet zo. Jullie gaven allemaal gisteren wel die tip, maar Jilles heeft er nog niet naar geluisterd:-)
We scharrelen zo vandaag maar wat door.
Morgen moet ik werken en vertrouw ik hem toe aan de zorgen van Beppe, dat komt vast wel goed!

Achter de rug

We hebben het achter de rug, het bezoek aan het ziekenhuis. Nu het herstel thuis nog!
Het ging vanmorgen eerst wel goed, hij zat lekker in zijn velletje en dronk het drankje op. Maar toen we naar de OK gingen en hij bij de verpleegkundige op schoot moest voor de narcose, toen werd hij me toch een portie boos! En dat was hij nog toen hij weer uit de narcose kwam.
Het wachten viel me mee. Ik werd redelijk snel weer opgehaald en ben toen een hele boze Jilles gaan halen uit de uitslaapkamer. Ik heb hem gedragen naar de ziekenhuiskamer, hij wou niet in het bedje.
Daar is hij eerst nog heel lang boos gebleven, ging zelfs languit in die kamer liggen. Er werd van alles weggegooid.
Maar na een uurtje viel hij toch in slaap.


Hij sliep ongeveer 15 minuten en toen kwam de KNO-arts voor de nacontrole. Ik moest hem helaas weer wakker maken. We mochten naar huis, de controle was goed. Maar wel 1 week binnen blijven. Dit omdat kinderen die buitenspelen zich te druk kunnen maken en dan kan de wond weer open gaan en dat mag natuurlijk niet. Jilles had enorme amandelen, volgens de KNO, dus ook een grote wond. Neus hebben ze minder last van.
Toen naar huis, had niet genoeg kleingeld voor de parkeerautomaat, dus wisselen, kaartje afgerekend, zet Jilles uit de buggy in de auto, bedenk ik me ineens dat ik zijn schoenen ben vergeten.
Jilles wou erg graag naar huis, naar Heit, dus ik heb het maar zo gelaten en even gebeld. Ze zouden er goed op passen, ik haal ze morgen wel op.
Thuis kreeg hij een hele grote hakselaar, een landbouwvoertuig. Hij heeft er even mee gespeeld maar ligt nu alweer gevloerd op de bank. Slaap is het beste medicijn, al moet hij ook goed drinken.

't Is zo ver

Nog een klein uurtje en dan moeten we ons melden in het ziekenhuis.
De amandelen van Jilles gaan er uit.
Nou, ik kan jullie zeggen: ik zie er als een berg tegenop! Al zal het achteraf allemaal best wel weer mee vallen.
Het wordt alleen zo heet vandaag, dat is voor mijn knulletje nog minder leuk!
Ik ben nu alle dingetjes aan het verzamelen, spullen voor de meiden klaar zetten voor naar school. Handoek mee, d ebuggy weer opgespeurd, voor het transport ná de operatie:-) fototoestel (tja, kan ik toch niet laten)
Ik verwacht tegen een uurtje of 11 weer thuis te zijn met een zielig hoopje zoon.
Vandaag en morgen ben ik vrij, maar vanmiddag/vanavond zitten we in het hooi. Jammer kan Jilles niet mee helpen. Voor mij wel lekker met mijn hooikoort;-) dat ik bij hem moet blijven. Het is gisteren en vandaag echt verschrikkelijk.
Ik meld me vandaag wel weer even!
Jullie hebben de foto's van ons heerlijke weekendje weg ook nog te goed.

Stil

Ik ben een beetje stil, weinig tijd om lekker te bloggen of bij jullie langs te komen.
Ik hoop morgen weer ff tijd te vinden.
We gaan dit weekend lekker weg, naar Flevostrand (www.flevostrand.nl) met vrienden van vroeger (studie) en alle kinderen. Wordt was een leuke bedoening met genoeg foto's om jullie daarna over te bloggen!

Zoef zoef, ik ga weer verder, ssstttttttttt

Aan de beurt

Ooo Francine (http://stukjebijbeetje.blogspot.com) ik wou dat je nooit geschreven had over 'aan de beurt zijn'. Want ik sindsdien ben ik steeds aan de beurt in de supermarkt. Nee, niet aan de beurt, maar 'Aan de Beurt'. Jilles is de boosdoener. Languit in het gangpad, met het autokarretje iedereen aan de kant beuken. En het ergste van alles: de boodschappen op de band willen leggen, dat niet doen, en als ik het dan gedaan heb alles er weer af gooien en er opnieuw opleggen. Mensen achter ons in de rij krijgen de kans niet om af te rekenen, want Jilles ligt gevloerd van drift languit achter de kassa.
En ik? Ik krijg het alsmaar heter en heter, het zweet loopt langs mijn gezicht. Verontschuldig mij links en rechts. Mik al mijn boodschappen lukraak in het krat, pak Jilles bij kop en kont en met een portie klappen van hem op mijn hoofd, draaf ik rood aangelopen de Super uit.
Pff................ de laatste keer dat ik met kinderen boodschappen doe is aangebroken hoor!
Zou bijna de thuisservice van AH overwegen om deze toestand te vermijden.
Ooooooo, had ik maar nooit gelezen dat we allemaal een keer 'aan de beurt' komen:-)

De Finale

Gisteravond de laatste tocht gelopen van de wandel vierdaagse.
Deze keer liepen we:

Reduzum uit via de Ayttawei, Ienswei in (is beton weg langs spoor), over de bult, door Idaerd en weer naar Reduzum.
We liepen weer met ons vaste ploegje.

Ook Romy heeft weer meegelopen vanaf de Ienswei samen met een vriendinnetje die dit ene rondje meeliepen.
We hadden natuurlijk wel eens een achterblijver:
maar uiteindelijk zijn we allemaal over de streep gekomen.
Helaas: de Via Gladiola was wegens werkzaamheden afgesloten en daarom heeft deze vader maar voor zijn eigen bloemen bij de streep gezorgt.
Hij was dubbel kampioen: naast het lopen ook nog het beste in bloemenplukken:-)