donderdagochtend, kwart voor zeven.
Jilles en ik zijn samen beneden. Ik ben bezig met ontbijt en schooltassen, Jilles zit op een stoel en denkt na.
Ineens.......
"Mem, het ging gisteren niet zo goed op school".
'O, jongen, vertel eens'.
"Nou, B en F en ik luisterden niet naar juf bij de gymles. We wilden niet op de lijn gaan staan. Toen werd juf boos en moesten we op de bank zitten.".
'Zo vent, dat is een kwalijke zaak! Maar juf had wel gelijk, of niet?'
"Ja en ik zal het ook niet meer doen".
Opgelucht liep ik de keuken weer in, mijn zoon van bijna vijf had weer iets geleerd en ingezien dat hij stout was geweest.....
Maar dan.......
"Mem, nu ben ik een grote jongen".
'O ja? Hoezo?' (Waar gaat dit heen?)
"Nou, grote jongens doen flauw en ik heb ook flauw gedaan tegen juf".
'O ja, is dat zo? Ik vind je groot omdat je er van geleerd hebt en hebt beloofd voortaan naar juf te luisteren.....'.
Het blijft natuurlijk even afwachten hoe lang het luisteren gaat duren..... maar groot wordt hij wel!
3 opmerkingen:
die jilles , die komt er wel !!
*hahaha* wat een wijsheid:-)
't Is ook al zo'n kanjer inderdaad... Kattekwaad uithalen, ik heb geen idee of die van mij dat doet.Op het 10-min.gesprek dat we dinsdag hadden was dat niet het onderwerp van gesprek in ieder geval!
Een reactie posten