zondag, december 31, 2006

dag 2006

De doffe dreunen van Carbid klinken door het open raam. Het raam staat open omdat ik appelflappen en oliebollen aan het bakken ben. De traditionele afsluiting van het jaar. Op de radio de top 2000. De allerbeste platen om het jaar uit te luiden.
Straks de hele keuken nog ontvetten en mezelf ook. Maar ook dat is een mooie symbolische afsluiting van een jaar. Alle resten van het jaar, emotionele resten, spanningen, gevoelens van ongenoegen, alles spoel ik vandaag af. De oer-oude tradities van het verjagen van kwade geesten.. alleen hier thuis niet met knallen en vuurwerk maar met water en zeep.
De resten van het jaar 2006. Een jaar dat ik in sommige opzichten nooit meer over wil doen. Een jaar waarin we twee levens hebben moeten loslaten. Peter, nog maar 36 jaar jong, zomaar ineens, zijn hart hield er mee op. Een groot verdriet in het dorp, een groot verdriet bij het gezin dat hij achter liet, en een groot verdriet bij ons, om hem, maar ook om het gezin dat we zo goed kennen. Zijn vrouw en drie kinderen zoeken en vinden kracht bij elkaar. Ze proberen er het beste van te maken. En wij proberen er voor hen te zijn. Soms de helpende hand te bieden, de troostende schouder of gewoon even de afleiding van het leven en de warmte van een vriendschap.
We hebben in de zomer afscheid moeten nemen van Marije, nog maar 6 jaar jong. Een leven zo kwetsbaar en teer, maar de oneerlijke strijd tegen de hersentumor kon ze helaas niet winnen. Ze moest dit leven loslaten. Voor haar ouders en zus en broertje niet te bevatten. De ruimte voor rouw is er nog niet, er zijn nog zoveel vragen waar geen antwoord op is. Het doet zeer, erg zeer, om een gezin zo te moeten zien worstelen. Maar wie worstelt komt boven, daar hou ik me aan vast. En ook voor hen probeer ik er te zijn. Samen even lekker knallen tijdens het volleyballen, een praatje in de kleedkamer, op straat, bij school. Laten weten dat we Marije nooit en nooit zullen vergeten, maar dat we haar wel los moeten laten, hoe moeilijk dat ook is.
Naast het verdriet van dit gezin zie ik ook het verdriet bij mijn eigen kinderen. Verdriet omdat Anouk haar vriendinnetje moet missen, verdriet omdat haar andere vriendin zonder vader verder moet. En onzekerheid, het verliezen van het vertrouwen in het leven. Het besef dat vanzelfsprekendheden niet zo vanzelfsprekend zijn.
Ook wij worstelen en ook wij zullen boven komen. We trekken onze levenslessen hieruit en beseffen des te meer hoe belangrijk we voor elkaar zijn als gezin.

Maar we hebben natuurlijk ook mooie dingen meegemaakt dit jaar. Vriendschappen die zijn ontstaan of sterker geworden.
De kringloop van het leven die hier op de boerderij nog altijd door gaat. Een bedrijf dat gezond is, dat investeren kan en daardoor groeien. Het bouwen aan onze toekomst!
En het zien opgroeien van onze kinderen, zien hoe zij elke keer weer leren. Ook al is dat voor hen en voor ons niet altijd even makkelijk.

Op mijn werk heb ik ook veel geleerd, in mijn positie als voorzitter van de OR heb ik, samen met mijn OR vertrouwen kunnen geven aan de collega's, vertrouwen in de opbouw van een gezonde organisatie. Dat doet me goed en hier zullen we in 2007 mee verder gaan.
Ik heb in 2006 een overwinning op mezelf geboekt door serieus de strijd aan te gaan met de kilo's en ik ben halverwege! De andere helft zal ik in 2007 aanpakken!

In 2006 heb ik ook weer veel nieuwe mensen leren kennen, middels de digitale weg, scrappers, bloggers, mailers. Maar ook dicht bij me heb ik een aantal mensen op een andere manier leren kennen, hebben zij een bijdrage geleverd aan mijn leven en daar ben ik hen dankbaar voor. Ze hebben me veel liefde gegeven en zo kracht om door te gaan.
Maar ook hebben een aantal dierbaren me stof tot nadenken gegeven, inzichten verschaft waar ik in 2007 mee aan de slag zal gaan.

Anouk die in dit jaar van onderbouwer, middenbouwer is geworden, het serieuze leren, rekenen, schrijven, spelling, vrij verslag, vrije tekst... een echte grote dochter. Een dochter die soms wel worstelt met haarzelf, die hoge eisen stelt aan zichzelf, maar ook daarin zal ze moeten leren. En zolang ze vertrouwen houdt in ons en zichzelf dan gaat het allemaal goed komen.
Ze kan enorm genieten van dansen en muziek, streetdance, gymnastiek, spelen met Ylse. Lekker samen naar de stad en kleren kopen, maar ook uren lang kleuren en tekenen en fantasiespelen spelen.

Romy heeft in 2006 de magie van de letters ontdekt en ze gaat als een trein. Officieel nog in groep 2, maar ze doet al veel werkjes mee van groep 3 en in 2007 zal daar de wondere wereld van de cijfers nog bij komen! Waar zal het eindigen met dit meiske dat zo gegroeid is. Zo veel meer zelfvertrouwen heeft gekregen, sterker is geworden.
Ze heeft natuurlijk haar A en B diploma gehaald dit jaar. Nu zit ze op korfbal en ontwikkeld ze haar fysiek en motoriek steeds beter!
Er is voor haar nog genoeg om te leren hoor, zoals opruimen, zoeken, luisteren, eten.... maar ze komt er wel!!

Met Jilles hebben we een zwaar eerste half jaar gehad. Hij zat niet lekker in zijn velletje, zat zichzelf in de weg, was veel verkouden, dronk zoveel dat we hem op diabetes hebben laten testen, maar uiteindelijk kwam de diagnose: kissing toncils! Dus een KNO ingreep. En al snel daarna ging het goede kant op met hem. Van een vervelende, boze dreumes is hij een schat van een peuter geworden. Hij zit lekker in zijn vel, moet nog wel beter leren om te luisteren, maar ja, dat hebben we allemaal moeten leren!
Drinken doet hij ook nog steeds veel, ik hoop in 2007 daar een antwoord op te vinden, waarom hij dat doet, wat daar de oorzaak van is, als die er al is!
In 2007 zal hij naar de basisschool gaan, al zegt hij nu zelf al dat hij dat niet wil... jammer jongen, je zal wel moeten en ik weet zeker dat je ook nog leuk zult vinden!

Ja, 2006, een jaar om niet snel te vergeten, een jaar dat veel stof tot nadenken heeft gegeven en een jaar dat veel vriendschap en liefde heeft gebracht.
Iedereen die hier een steentje aan heeft bijgedragen, bedankt! Ik hoop dat ik in 2006 ook iets heb kunnen betekenen voor anderen. Ik heb het met liefde gedaan en zal dit in 2007 voortzetten!

Ik wens jullie allemaal een goede jaarwisseling en een warm en liefdevol 2007!

9 opmerkingen:

Marjolein zei

Heel mooi gezegd Paule! Ik wens jou en je gezin ook alle goeds en veel liefde in 2007!

liefs Marjolein

Anoniem zei

mooi verwoord.................

liefs eliane

Fleur zei

Prachtige woorden Paule! Wat heb je dat mooi weten te zeggen. Zeker een jaar vol verdriet, je overwegingen zijn mooi.

Ik wens jou en allen die jou lief zijn een jaar vol liefde en vreugde!

Fijne avond!

Heidi zei

Dag Paule,
Bezocht voor het eerst jouw blog....
zo herkenbaar jouw mijmeringen over het voorbije jaar!
Een fijn oudejaarsfeest toegewenst MET oliebollen en appelflappen (heerlijke traditie toch in Nederland: is in België niet zo gebruikelijk....lekker!).

Francine zei

Een heel, heel gelukkig 2007 Paule!

Anoniem zei

Dat was zeker een pittig jaar Paule! Maar als ik het zo lees weet je je er met je gezinnetje prima doorheen te slaan! Ik wens jullie samen dan ook een heel gezond en liefdevol 2007 toe.Geniet ervan!

Anoniem zei

Overdenken doe je soweiso zulke dagen. Bij jouw logje doe ik dat nog een tikje meer, je zet me te denken.
'k Wens jou, je mooie dametjes, kleine en grote meneer, een goed en gezond 2007 Paule, en een dikke tút fan de oare kant fan 'e grutte dyk!

Samira zei

Wat heb je dat prachtig beschreven Paule! Ik wens je een heel gelukkig, gezond en fijn 2007 toe!

Liefs Samira

jojoco zei

Mooi beschreven!

Voor jou ook een heel goed nieuwjaar gewenst!