Vandaag is een dag met een gitzwarte rand er om heen.
We kregen vanmorgen bericht dat een klasgenootje, tevens vriendinnetje van Anouk is overleden.
Ze had een hersentumor, is hier in februari succesvol aan geopereerd. Maar er was weer nieuwe aangroei en ze kreeg weer klachten.
Ze is donderdag opnieuw geopereerd en de artsen waren tevreden. Gisteravond heeft ze een epileptische aanval gekregen en daar is ze niet meer uitgekomen.
Ik zit nu te wachten op Anouk, ze was met een ander vriendinnetje mee naar de camping dit weekend. Het moet voor haar een hele klap zijn. Het vriendinnetje waar ze met mee was heeft in maart haar vader verloren. Ze waren met zijn drieën een echt driemandschap.
Hoe moeten we dit nu weer verwerken?
3 opmerkingen:
Naast het verlies van een van mijn eigen kinderen vind ik het overlijden van een vriendinnetje of vriendje het allerergste dat kan gebeuren -- inderdaad, hoe leg je dat uit, hoe moet een kind dat verwerken? Zo oneerlijk. Heel veel sterkte, ook voor Anouk, en voor de familie van haar vriendinnetje.
Och lieve Paule, wat verschrikkelijk zeg. Ik hoorde het vandaag ook hier op school...onze jongetjes zitten bij een oud klasgenootje van Marije in de klas. Ze werden er wit van om hun snoetjes, toen ze vertelden dat dit meisje ook zes was. Wat moet het er dan zoveel harder nog inhakken bij jullie en Anouk ... Vreselijk, er zijn geen woorden voor. Ik wens jullie sterkte en ik hoop dat jullie een manier vinden om dit te verwerken!
Liefs, Anna
Wat afschuwelijk, ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wil even laten weten dat ik met je meeleef. Mooi, het speciale hoekje.
Een reactie posten