Gisteren heeft er de hele dag een kaarsje gebrand, en vanmorgen heb ik om 7 uur er weer eentje aangestoken.
(Anouk zit voor en zwaait, haar vriendinnetje zit er achter).
Ik heb de meiden zelf naar school gebracht. Normaal gaan ze met de schoolbus.
Op school is ook een heel mooi hoekje ingericht waar kinderen en ouders de hele dag kunnen komen om aan haar te denken.
Morgenavond is er een herdenkingsbijeenkomst op school. Ik ben erg blij dat deze ruimte er is.
Ik ga zo een A4 scrappen voor haar. Op school, bij het gedenkhoekje is er voor leerlingen de ruimte om te kleuren en tekenen voor haar. Er is ook een map voor ouders waar in geschreven, getekend en zo mag worden.
Het is allemaal zo onwerkelijk. De tranen zitten nog altijd hoog. De dood is zo genadeloos!
2 opmerkingen:
Wat enorm heftig Paule!
Voor jullie als ouders al heel moeilijk, je kind te moeten troosten. Maar voor de kinderen zelf zéker, zo verdrietig, zo eng misschien ook...
Heel moeilijk om mee om te gaan. De school zal ongetwijfeld materialen en adressen hebben om op terug te vallen, heel goed dat het daar wordt opgevangen. Maar voor Anouk en haar andere vriendinnetje heel moeilijk om mee door te kunnen gaan.
Sterkte ermee.
Dit is 1 van de moeilijkste dingen.......de dood die altijd oneerlijk is.
Fijn dat er op school ook een gedenkplekje is zowel voor de kinderen als voor de ouders, want je kind opvangen terwijl jezelf vol verdriet zit , is een van de meoilijkste dingen die er is.Toen ik vandaag de advertenties in de LC las, had ik kipppenvel......
Ik wens je heel veel sterkte en in gedachten ben ik bij je !!
knuf ! eliane
Een reactie posten