Daar zijn we weer

Het heeft even (nou ja, 6 weken) geduur, maar eindelijk weer eens een blog op 'Tussen gras en Koeien'. Dat wil niet zeggen dat het leven hier stil heeft gestaan hoor. In tegendeel! Ik (we) zijn zo druk geweest dat er gewoon geen tijd was om te bloggen.
Maar we hebben nu 4 weken van de zomervakantie er op zitten, zijn weer redelijk uitgerust en de tijd (en zin, moet ik eerlijk bekennen) om te bloggen komen weer een beetje terug.
Ik heb nu nog 1 week vrij en ga dan weer aan de slag. In mijn nieuwe baan, waar ik voor de zomervakantie ook al hééééél druk mee ben geweest!
Met de kinderen gaat het allemaal lekker, ze gaan alle drie naar de volgende groep: Jilles naar groep 2, Romy naar groep 5 en Anouk naar groep 6.

In de vakantie zijn we een weekje naar Bakkeveen geweest en we hebben een paar dagen doorgebracht met mijn zus en gezin uit Singapore. Eerst zijn haar jongens hier wezen logeren en maandag zijn we een dag met zijn allen met mijn ouders op stap geweest. Een heerlijke en gezellige dag. Ook daarvan nog veel foto's maar die bewaar ik maar voor een volgende blogje:-))

Nu wil ik even vertellen over gisteren:
Ballonfeesten in Joure: daar gaan we al een aantal jaren naar toe 's avonds om de ballonen de lucht in te zien gaan. Maar dit jaar stond voor zaterdagmiddag, de kindermiddag, Nienke van het huis Anubis geprogrammeerd! En daar wilde de meiden heel graag naar toe:


(foto's van Nienke: met dank aan Alja!!)

Om half 2 had ze haar eerste optreden in de tent waar het echt om te smoren was zo warm! Maar dat kon voor ons de pret niet drukken

Alhoewel er tijdens haar toegift wel een meisje flauw viel van de hitte! Nienke staakte toen haar optreden en kwam even later terug om te bedanken en haar volgende optreden om half 4 aan te kondigen (waar we niet meer geweest zijn, in de tent, veel te warm!)

Na Nienke was er een meet en greeet met Fifi en daar wilde Romy samen met een vriendinnetje wel mee op de foto!

De Nick Supertruck stond ook op het terrein, maar het leek ons te warm om daar in te gaan spelen. Wel hebben Anouk en vriendin een filmpje op laten nemen in de Bubbeliciousbubbelbox (of zo iets) als die online komt zal ik ff een link sturen.

De plaatselijke manege was er met haar pony's en ze hebben alle drie maar een ritje gemaakt!

Verder allemaal springkussens, ballonoplaad wedstrijden en een kleurwedstrijd. Als je een kleurplaat in kleurde (drie krassen was genoeg) kreeg je een luchtbed! Die ons later nog goed van pas kwamen.

ook wisten de kinderen, aangevuld met andere vriendinnetjes die er ook waren, een Simmer in Fryslân pet te scoren. Als je een foto maakt met die pet er bij op kun je meedoen met een wedstrijd. Dus ik heb het hele zwikkie op de foto gezet, de jongen die eigenlijk achter de pony stond weg 'gefotoshopped' en de foto ge-upload. Het zal zeker geen prijs worden maar we hebben nu wel allemaal de felbegeerde "Simmer Yn Fryslân-Pet":-)


Dit was overigens het laatste zonnige moment dat we hadden. Het kinderprogramme was tegen 5 uur afgelopen. We verplaatsten ons (met tegengekomen vriendinnen, Alja) naar de tribune. Kinderen op de tassen en plekken passen en wij snel een patatje halen. Terug met 13 bakken patat begon het te drippen en te druppen en te spettere en te regenen en te plensen en te hozen!!! NIet normaal meer! Gelukkig hadden we de luchtbedden! Maar patat met mayo is toch lekkerder dan patat met regen hoor!
Ook deze foto heb ik maar ingestuurd voor de fotowedstrijd!! Wie weet levert dit nog leuke reacties op;-))
Na een half uurtje werd het weer druk. Omdat het bleef dreigen zijn we toen naar de feesttent gegaan, met het thuisfront gebeld om even buienrader te checken en ons te laten weten of we het droog zouden houden. Maar ja, met die onweersbuien weet je het nooit, die ontwikkelen zich zomaar.
Tegen half 8 werden toch de karren met ballonen het terrein op gereden en begonnen de piloten met het uitladen van de manden. De speaker riep alle piloten bij elkaar voor een briefing en 1 blik op de lucht:
(foto: Alja)

vertelde mij al wat we moesten weten: rennen naar de auto!
De speaker riep ons nog na: U heeft nu allemaal rustig de tijd om dekking te zoeken! Nou, amehoela! We zijn echt als een Olympisch hardloop team naar de auto gedraafd, een kilometer verder op, en toen we veilig zaten brak het los!
Een natte afsluiting van een geslaagde dag!

Wel 4 bedrukte gezichtjes op de achterbank toen we, door het noodweer, tussen alle flitsen en donders door naar huis reden!