Bureaucratie ten top!!!

Ik stond vanmorgen in de file voor Leeuwarden en had de radio aan op Radio 2. Daar werd een man geïnterviewd die van de IND bericht had gekregen dat zijn 5 maanden oude dochter het land moest verlaten. Het hele verhaal staat hier.
Ik werd helemaal boos toen ik de geëmotineerde vader zijn verhaald hoorde vertellen.
Het was voor mij weer een echt staaltje van nederlandse bureaucratie ten top!
Waar is het menselijke in onze regering toch gebleven? Komt er op 22 november ook een partij op de kieslijst die staat voor "Menselijkheid?".
Ik ben bang van niet.
Misschien moet ik de stemwijzer maar eens gaan invullen om te kijken of er überhaupt wel een partij is waar ik bij pas.......

De foto's

Het gaat beginnen

Nog eventjes en dan gaat het grote prinsessenfeest beginnen!!

Romy is er zenuwachtig voor en ik heb lekkere stress:-))))
Na twee gezellige dagen met een vriendin en haar jongens, vanmorgen getracht het huis een beetje op orde te brengen.
De woonkamer net verbouwt zodat er 7 prinsesjes kunnen dansen en spelen.
Zometeen nog even een cake versieren met snoepjes en roze slagroom. En alle spelletjes klaar leggen!
Ik ben een beetje slecht voorbereid deze keer, maar goed, de ervaring heeft mij ondertussen geleerd dat het voor de kinderen al snel gezellig genoeg is en ik verwacht dat er ook veel met het barbiekasteel gespeeld zal worden!!!

Hopelijk vanavond wat foto's van het grote festijn!!

Hiep Hiep, HOERA!!!

Vandaag was het de grote dag voor Romy!
Ze was jarig en werd 6.
Al een hele meid en helemaal vol van kadootjes, hoe meer bezoek, hoe meer kadootjes.
Vrijdag was ze op school al jarig geweest, zondag zijn haar nichtjes eventjes een uurtje geweest met een kadootje en vandaag het grote feest.
Met inderdaad veel bezoek en veel kadoos!
Veel Diddle, maar van ons toch wel een mega groot kadoo:

het magische danskasteel van Barbie en de 12 dansense prinsessen!
Het is zo groot dat als ze er op haar knieën achter zit, ze echt ín het kasteel zit.

Hier volgt een kleine foto impressie van vandaag.

Op school

Vanmorgen was het zover,
de schaal met muizen en cake mee naar school.
Een versierde hoed van juf en alle kinderen aan het zingen!
Allemaal leuke liedjes, ik heb ook een paar leuke filmpjes gemaakt. Ik zal even kijken of ik die ergens kan neerzetten zodat jullie ze kunnen zien.

Juf had ook een heel mooi verhaal over verjaardagskriebels, die kruipen van je tenen door je buik helemaal naar boven naar je hoofd. Maar verjaardagskriebels zijn wel gevaarlijk want als je gaat springen (van de feeststoel af bijvoorbeeld) dan loop je het risico dat je door het raam springt, of door de muur. En toen alle liedjes klaar waren en de klas tot zes telde (want Romy wordt 6) toen mocht ze van de stoel springen. Nou het was maar goed dat juf haar vasthield, want ze sprong bijna door het raam naar buiten. Gelukkig stond het raam nog open, omdat de hele klas zo hard HOERA hadden geroepen zodat Romy's vader het kon horen:-)

Ik vond het erg leuk zoals Romy haar juf het feestje met haar en de klas vierde!!
Het tracteren zelf ben ik niet bijgeweest, helaas moest ik aan het werk. Maar iedereen vond het wel leuk en lekker!!!

Morgen...

Morgen is een hele belangrijke dag....
want weet je, als je jarig bent in de herfstvakantie, dan ben je eigenlijk heel lang jarig.
En dat begint morgen al:-)
Tracteren op school.
Elk jaar proberen we weer iets origineels te bedenken en we vinden allebei dat het wel weer aardig gelukt is.
Ik heb er moeite mee dat tractaties op school tegenwoordig complete kadoos bevatten. De een wil niet onder doen voor de ander, en wij komen om in fluitjes, potloden, stiften, stickers en noem maar op.
Daarom tracteren wij vanaf dit schooljaar alleen maar op iets lekkers.
Eigenlijk moet het ook nog iets gezonds zijn, maar ja, dat is toch best wel lastig tegenwoordig.
Ik vind deze tractatie toch aardig verantwoord.
Het is een cake, geglazuurd met poedersuiker opgelost in water met gele kleurstof. Het moet een kaas voor stellen waar allemaal muisjes van zitten te snoepen.

Romy heeft vanmiddag zelf meegeholpen met maken. Nou ja, geholpen? Het ging haar voor 90% om het aflikken van de mixers en het schoonmaken van de beslagkom, maar ze was geconcentreerd!
Jilles kwam uiteraard ook even meekijken en snoepen. Maar volgens mij hoeft hij niet op veel te rekenen, gezien de blik die Romy hem toewerpt!

Nu maar hopen dat het morgen in de smaak valt op school.
O ja, en waarom jarig zijn in de herfstvakantie zo leuk is?
Woensdag is echt iedereen vrij en kan op bezoek komen:-) zaterdag een kinderfeestje en dan natuurlijk maandag weer met alle nieuwe aanwinsten naar school om nog even lekker na te genieten met de anderen:-)

Kijkje in de keuken

en de rest van het huis!
In navolging van anderen ook hier een kijkje in de woonkamer.
En ik heb er voor gekozen om er geen VT-wonen reportage van te maken, maar om jullie een beeld te geven van hoe het hier 80% van de tijd er ongeveer uitziet:-)

Dit is de rotzooi van Jilles. Hij speelt in principe achter de bank, maar ja, als de meiden naar school zijn en mem is in de keuken dan ben je natuurlijk dom als je niet de hele woonkamer gaat gebruiken als maisland om te hakselen en kuilen:-)

Dit is de opstelling van de woonkamer, twee grote banken en een stoel (die nodig aan vervanging toe is).
's Avonds gaat alle rotzooi in de kast en zitten wij saampjes smoek voor de tv:-)

Dit is de eettafel, maar die hadden jullie al gezien toen ik blogde over mijn nieuwe stoelen! En deze kant van het huis is doorgaans opgeruimder dan de rest. Dat komt ook omdat ik hier de meeste tijd doorbreng. Aan tafel scrap ik, de pc staat in de hoek en als je binnenkomt stap je meteen in deze kamer. Een beetje een goede indruk wil je dan nog wel maken:-)
Al hoewel, ik zie nu op de foto de pyjama van Anouk nog op de grond liggen

En dit is de keuken, smal maar practisch. Groot genoeg voor mij!
En de ervaring heeft wel geleerd, dat hoe groot je keuken ook is, hij staat altijd vol en iedereen loopt elkaar altijd voor de voeten:-)

Nou, wie volgt met een kijkje achter de schermen?

1 uur

In 1 uur heb ik een rondje blogs gedaan. Zo'n beetje alle blogs die aan de rechterkant staan.
Ik ben veel te lang niet langs geweest bij jullie, solly:-)
Maar ik ben weer bij en blij:-)

Jolanda

bedankt voor de diddl briefjes ik heb er een 5 keer en die heb ik geruild en romy ook al mijn mapjes zijn vol van anouk en romy.

ik vind de didol bryfjus hil moj . van romy

Pret in het hooi!!

Woensdag was Jilles zijn Grote Vriend hier aan het spelen en de mannen hebben zich kostelijk vermaakt in het hooi.
Ik heb snel mijn fototoestel opgehaald en een paar plaatjes geschoten.
Grote Vriend ging er zelfs 'stoer' voor zitten en Jilles deed dat natuurlijk na!
Jullie kunnen wel zien dat ze dikke pret hebben met zijn tweeën en heerlijk hebben genoten. De lol straalt van hun snoetjes.
Wat is het toch heerlijk om tussen gras en koeien te wonen in een schuur vol hooi!!!

Diddle

Eindelijk is de Diddle-rage ook aangeland in het hoge Noorden.
Nou ja, eindelijk? Ik heb het tot een paar weken terug kunnen keren, maar nu zijn ze allebei voor de bijl.
Romy en Anouk hebben een Diddle map. Geen echte, die vind ik veel te duur. Nee, een leuke map van de Action met daarin gewone insteekhoesjes. Maar zeg zelf, het zijn ook wel hele schattige plaatjes, alleen het commerciele aspect spreekt me niet zo aan:-(
Ik moet zeggen dat beide dames wel handelsgeest hebben, want voordat ik zelf ook maar een euro had uitgegeven aan een Diddle-blok hadden ze zelf al een map vol, en dat zonder ruil-goed!!!

Nu zat ik net met Romy op het internet te zoeken naar plaatjes voor de uitnodiging voor haar verjaardagsfeestje (wat overigens een prinsessenfeestje wordt) en toen kwamen we op een leuke site met plaatjes. En wij waren even heel 'toek' zoals ze dat in het Frysk zeggen:-) Deze plaatjes zijn via de geeigende weg op te slaan en vervolgens in te voegen in een worddocumentje, ff printen et voila je hebt prachtige Diddle plaatjes. Of ze ook waarde hebben op de ruilmarkt? Maandag zullen we het weten:-)

Leerzaam

gisteren heb ik zo'n leerzame dag gehad!
Samen met twee OR-collega's zijn we naar Lunteren geweest voor een bijeenkomst georganiseerd door de gezamenlijke vakbonden.
Het onderwerp was 'het sociaal plan'. Dat is een plan dat de werkgever en de OR opstellen om bij boventalligheid alles goed te regelen. Zoals bijvoorbeeld outplacement, ontslaguitkering, om- her- en bijscholing.
Ook zijn we wegwijs gemaakt in het nieuwe ontslagrecht en hebben een oefening gedaan dit toe te passen op onze eigen organisatie. Nou dat was nog lastig genoeg hoor.
Aan het eind van de middag kwamen de onderhandelaars van de bonden om te vertellen hoe het met onze CAO ontwikkelingen zit. Nou, dat is zeker iets om de komende tijd scherp in de gaten te houden.

Al met al een lange dag, maar zeer leerzaam en dat is altijd fijn!
We hadden wel wat file op de heen en terugreis, maar gelukkig allemaal weer veilig thuis gekomen.

Na een week met een volle agenda, elke avond een activiteit /vergadering nu toch redelijk postief het weekend gehaald. Al ben ik wel moe en is mijn lontje iets korter dan het woensdag was:-)
Maar je hoort mij niet zeggen dat ik het *piep* heb:-)
Ik heb genoten van:
- het opdoen van kennis
- het tot een besluit komen in een vergadering
- mooie knutselwerkjes die mijn kinderen vanmiddag hebben gemaakt
- de goed gevulde agenda van de OR vergadering die ik vanmiddag heb doorgenomen (hoeft dat morgen niet meer!!)
- het feit dat ik besta!!!

Je hebt van die dagen....

..... dat het gewoon helemaal goed voelt.
Vandaag is zo'n dag. Alles loopt gewoon zoals het moet, ik voel me lekker ontspannen, de kinderen zijn lief, de tijd gaat lang niet zo hard als anders....
En dan ga je denken wanneer dat eigenlijk begon.
Vanmorgen? Toen ik op de weegschaal stond en ónder de 72 was? 71,7 om precies te zijn?

Of gisteravond eigenlijk al, toen we als Ondernemingsraad een achterban bijeenkomst hadden die zeer positief verliep, zeer helder en informatief? Althans, dat is de feedback die ik net aan de telefoon van een collega kreeg. Tjonge, ik ben voorzitter en heb gisteravond die bijeenkomst geleid en de informatie gegeven, gesouffleerd door mijn mede OR-leden, dus dat complimentje heb ik weer te pakken en ik heb het ontvangen.... iets wat ik erg heb moeten leren. Misschien maakte het ontvangen van dit bericht wel dat het goed voelt.

Of is dat lekkere gevoel gisteren overdag al begonnen? Het was een zeer productieve dag op mijn werk. Veel dingen gedaan, nieuwe processen in gang gezet, veel dingen van mijn to do list afgewerkt.

Of begon het gisterochtend al, toen ik na het douchen mijn haar zomaar in model had, snel een kleding keus kon maken en de blik in de spiegel me wel beviel.

Tja, soms weet je niet wanneer het eigenlijk begonnen is, maar het lekkere gevoel is er nu en het is me opgevallen en ik geniet er van.
Misschien is dat wel het aller belangrijkste, de fijne dingen benadrukken en niet altijd de minder leuke dingen uitvergroten.
Zo zal ik nooit meer zeggen als iemand me vraagt hoe het gaat: DRUK! Dat vind ik zo'n dooddoener.
We hebben het allemaal druk, maar zolang we van de kleine dingen kunnen genieten, dan is het toch niet zo erg om het druk te hebben?
Als je thuis komt en je hoort dat zoonlief de hele dag droog is gebleven, goed op het potje heeft geplast en hij verteld je ook nog een keer "Memmie is leaf". Dan geeft het toch helemaal niet dat het op je werk een gekkenhuis was?
Of dochterlief vertelt dat ze voor het eerst de telefoon durfde op te nemen zonder dat wij in de buurt waren en het was ook nog voor háár, de trots die van zo'n snoetje straalt, dan geeft het toch niet dat de rij bij de kassa lang was?

Dus als voortaan iemand vraagt hoe het gaat: dan zeg ik: LEKKER, gisteren zo genoten van de zon die scheen op de ramen.....
Dat is toch heerlijk!!!

Zolder

Aan de ene kant is het het makkelijkste plekje van je huis: je zet alles wat overbodig is geworden er neer en je kijkt er niet meer naar om. Behalve naar de spulletjes voor de kerstboom, misschien winterjassen, of een voorraad kleren voor de kinderen die je al op voorhand hebt gekregen.

Aan de andere kant is het het rottigste plekje van je huis. Want je kunt alles er wel neerzetten, maar op een gegeven moment is hij vol. En dan moet je aan de slag.
Na de aankoop van 6 nieuwe stoelen gisteren ontstond deze laatste situatie. Lolke zou de oude stoelen op zolder zetten, maar hij was vol!
Ik heb vanmorgen de kast van Jilles uitgemest en alle echte babyspulltjes zoals badcapes, flanels, hydrofielluiers, spuugdoekjes en kleine rompertjes uit zijn kasten gehaald. Deze gooi ik niet weg, die wil ik graag bewaren. Waarvoor? Och, je weet maar nooit..... Dus een zak vol spulletjes maar ja: de zolder was vol.
En dit was echt zo'n ochtend: van het een komt het ander; en ik ben dus ook op de zolder aan de slag gegaan. Ik kwam tot de ontdekking dat ik wel erg veel lege schoenendozen had bewaard, evenals heel veel overtollige petjes, extra kleerhangers, rotzooi en nog meer rotzooi.
Het was even twee uur zweten, maar de zolder is voor 1/3 leeg en ik heb een zeer voldaan gevoel.

En ik ben ook van mening dat het opruimen van je huis bijdraagt aan het opruimen van je leven en je emoties. Oude patronen die je op een gegeven moment belemmeren om door te gaan, die moet je opruimen. Net zoals dus de zolder die vol zat en waar ik niet meer langs kon.
De kelder heb ik een paar weken geleden al eens onder handen genomen. Maar daar staat helaas steeds water in. En de bijkeuken heeft er woensdag aan moeten geloven.
Dus ook al ben ik nu moe en vies, ik voel me zeer voldaan. Ik heb een stukje huis opgeruimd. Het fysieke huis waar we in wonen, maar ook mijn eigen emotionele huis!

Fijne zondag.